22 Απριλίου 2017

The People vs. Fritz Bauer - 2015 (Υπόθεση Φριτς Μπάουερ: Μυστική Ατζέντα)

Μια έξυπνη γεμάτη νεύρο ταινία μας χάρισε ο πολυβραβευμένος Γερμανός σκηνοθέτης, Lars Kraume. Δεν είναι μόνο πολυβραβευμένος αλλά έχει δώσει πολλές ταινίες, παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Γερμανία, Φρανκφούρτη, μετά τον πόλεμο, ο Γενικός  Εισαγγελέας Fritz Bauer (Burghart Klaußner) διορισμένος από τον Πρωθυπουργό, Εβραίος στην καταγωγή, αγωνίζεται να φέρει σε δίκη, να αποκαλύψει την βιαιότητα, την εγκληματικότητα του 3ου Reich  , να αποδοθεί, να τιμωρηθούν οι εγκληματίες. Συγκεντρώνει στοιχεία για όσους ναζί παραμένουν ασύλληπτοι, αλλά βρίσκει διαρκώς εμπόδια. Ώσπου μια νέα πληροφορία για τον διαβόητο Adolf Eichmann φτάνει στα χέρια του. Στην προσπάθειά του αυτή είναι σχετικά μόνος, με εξαίρεση ένα νεαρό συνεργάτη του, τον Staatsanwalt Karl Angermann (Ronald Zehrfeld), απέναντι σε ένα διοικητικό σύστημα που προσπαθεί στο όνομα της ισορροπίας και ομαλότητας, της ενότητας, να αποσιωπήσει, να παρακάμψει τα γεγονότα, να κλείσει το κεφάλαιο όπως-όπως. Πολλοί  συνεργάτες και πρωτεργάτες των SS βρίσκονται ακόμη σε υψηλές θέσεις, σε θέσεις κλειδιά στην μεταπολεμική Γερμανία. Το θέμα δεν είναι άγνωστο και ούτε  μπορείς να πεις ότι είναι ακόμη μία ταινία για το Ολοκαύτωμα. Με την ταινία, Hannah Arendt, 2012, της Margarethe von Trotta ενώ είχαμε γνωρίσει την υπόθεση Eichnmann, τις αντιδράσεις του κοινού, το αγώνα της, δεν είχε γίνει, για μένα τουλάχιστον, κατανοητό η ατιμωρησία των εγκληματιών και ούτε το πως ο Adolf Eichmann (Michael Schenk) βρέθηκε και συνελήφθη.
Ο Lars Kraume εστιάζει στην προσπάθεια ενός ανθρώπου να έρθει αντιμέτωπος με τις επιλογές της εξουσίας προκειμένου να αποδώσει δικαιοσύνη. Είναι δύσκολο ακόμη κι αν φαίνεται αυτονόητο και φυσικό επακόλουθο.
Το θέμα που διαπραγματεύεται η ταινία και είναι σκοπός του Fritz Bauer, το να δεί η Γερμανία τις πληγές της, την αλήθεια, να ξεκαθαρίσει με τις ενοχές της, αν θέλει να δει το μέλλον, το συνάντησα στην αναδρομική έκθεση του Anselm Kiefer που είδα στο Παρίσι. Ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία τότε όπως και η παρούσα ταινία τώρα. Είναι επώδυνη η ζωή για τον αμέτοχο στο έγκλημα Γερμανό. Θέλει να βάλεις το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο για να αναδείξεις το θέμα. Ένας λαός κουβαλάει μέσα του ενοχές, κρύβει πληγές, αρνείται την αλήθεια, θέλει να προχωρήσει σαν να μην συνέβει το έγκλημα, σαν να μην χύθηκε αίμα. Έχει και τη συνενοχή του συστήματος που κι αυτό με την σειρά του προκειμένου να διατηρήσει τα έδρανα της εξουσίας συμμετέχει σε αυτό το «κρυφτό». Βολεύει. Υπάρχουν όμως κι άλλοι που θέλουν η αλήθεια να έρθει στο φως. Να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Η δημοκρατία απαιτεί αλήθεια και δικαιοσύνη. Αλλιώς υφέρπει.
Η ταινία είναι τόσο καλογυρισμένη που διατηρεί χαρακτηριστικά ντοκιμαντέρ χωρίς να παύει να στοχεύει στο συναίσθημα του θεατή. Εξαιρετικές ερμηνείες με διάκριση στον Burghart Klaußner. 
Θυμίζει παλιό καλό κινηματογράφο, που δύναται να παραμείνει στα κλασσικά.
Διακριτική μουςική, των Christoph M. Kaiser, Julian Maas, γρήγορα κι έξυπνα πλάνα, προσεγμένα σκηνικά, δεκαετία 50 και καλή διανομή ρόλων.
Ουσιαστικά είναι από τις ταινίες που ενώ είναι φανερό ότι «χτενίστηκε» εξονυχιστικά, ολοφάνερη η αρτιότητά της, διατήρησε το νεύρο της και το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο.
Ούτε μια στιγμή δεν αδιαφορείς για την έκβαση. Ακολουθείς τον στόχο του Bauer και 
Kraume.

Σκηνοθέτης: Lars Kraume
Σενάριο: Lars Kraume,Olivier Guez
Κινηματογραφιστής: Jens Harant
Μουσική: Cristoph Kaiser,Julian Maas
Editing: Barbara Gies
Ηθοποιοί
Burghart Klaußner: Generalstaatsanwalt Fritz Bauer
Ronald Zehrfeld: Staatsanwalt Karl Angermann
Jörg Schüttauf: Paul Gebhardt
Sebastian Blomberg: Ulrich Kreidler
Michael Schenk: Adolf Eichmann
Stefan Gebelhoff: Willem Sassen
Pierre Shrady: Eberhard Fritsch
Götz Schubert: Georg August Zinn
Laura Tonk: Fräulein Schütt
Arndt Schwering-Sohnrey: Staatsanwalt Kügler
Daniel Krauss: Staatsanwalt Vogel
Rüdiger Klink: Heinz Mahler

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου