«Καλώς ήρθατε στo μαγικό κόσμο της θεαματικής περιπέτειας. Όταν ο έξυπνος και πολυμήχανος Hugo ανακαλύψει το μυστικό που άφησε ο πατέρας του, θα επιχειρήσει να λύσει το μυστήριο. Αρχίζει την αναζήτηση, η οποία θα μεταμορφώσει όλους γύρω του ενώ ο ίδιος θα οδηγηθεί σε ένα ασφαλές και γεμάτο αγάπη μέρος που μπορεί να το λέει οικογένεια. Ο βραβευμένος σκηνοθέτης Martin Scorsese μας καλεί να βιώσουμε ένα συναρπαστικό ταξίδι που οι κριτικοί ονομάζουν «το υλικό με το οποίο φτιάχνονται τα όνειρα» (Peter Travers – Rolling Stone)».
Το πώς ακολουθείς το όνειρο ή πώς αφήνεις το όνειρο να είναι η ζωή σου ήταν η πρόσκληση.
Η ταινία ήταν πολλά περισσότερο από αυτά. Ο Martin Scorsese δικαιούται μια τεράστια αγκαλιά γιατί σαν μεγάλο παιδί στράφηκε στο παιδί μέσα του, στο παιδί γύρω του.
Χρησιμοποιώντας την πιο νέα τεχνολογία, μίλησε με CGI και 3D. Μας πήρε σε ένα ταξίδι μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Ανοίξαμε διάπλατα τα μάτια μας στον κόσμο γύρω μας. Δακρύσαμε με την αδικία που εισπράττουν οι τρυφερές παιδικές ψυχές.
Ακολουθήσαμε το όνειρο, την υπόσχεση. Λατρέψαμε την εξιχνίαση του μυστικού. Βιώσαμε την απόγνωση και την εγκατάλειψη των ορφανών, τη σκληρότητα της βιαστικής και αδιάφορης κοινωνίας.
Είδαμε τον κόσμο σαν μέρος όχι μιας περιπέτειας, αλλά σαν μέρος των φιγούρων των παιδικών μας παιχνιδιών. Θυμηθήκαμε τα αναπάντητα γιατί της παιδικής ηλικίας. Το διαφορετικό μέγεθος του περιβάλλοντος χώρου, το περί σωστού και μη των παιδικών χρόνων μας, την υπέρβαση που κάναμε και δεν κάναμε.
Το όνειρο που ακολουθήσαμε και αφήσαμε. Ο Martin Scorsese έγινε μαζί μας και για μας ένα παιδί.
Ένα παιδί ευγνώμων γι αυτό που του παραδόθηκε, είτε ήταν το ρομπότ του Hugo, ή ήταν οι καινοτομίες και η μαγεία της εικόνας του George Melies, των αδερφών Auguste και Louis Lumiere. Είναι άξιο αναφοράς ότι ο Martin Scorsese και το 1999 με το «Il mio viaggio in Italia» επιχείρησε να παρουσιάσει την κινηματογραφική οικογένεια του, την καταγωγή του.
Το μήνυμά τους αναζητήσαμε μαζί με τον Hugo. Το μήνυμα, αυτός, του μπαμπά του, εμείς της ζωής.
Θέλει ψυχικό σθένος να δεις τον κόσμο σαν παιδί, να αγκαλιάσεις τα ξεχασμένα παιδιά, να τ’ αναδείξεις, να τ’ ακολουθήσεις και όταν φτάσουν στο όνειρο να θελήσεις να μιλήσεις και για τ’ άλλα μεγάλα παιδιά που μίλησαν για τη μαγεία του ονείρου. Να καλέσεις τους θεατές σ’ αυτή την συνάντηση...
Να ονειρευτούν, να τιμήσουν τους πριν, να σταθούν με τρυφερότητα προς αυτούς, στα παιδιά που ήταν, ήμασταν και θα ’πρεπε να παραμείνουμε.
Θέλει ‘κότσια» να πεις για κάτι τόσο απλό και τόσο σπουδαίο, το όνειρο.
Θεωρείται αφέλεια σ’ ένα κόσμο βίας, στυγνής αλήθειας, διαφθοράς. Σε ένα κόσμο γρήγορο, αδιάφορο, σ’ ένα κόσμο υπεργοητευτικών και προκλητικών πρωταγωνιστών να μιλήσεις με ένα παραμύθι, να διαλέξεις αντ’ αυτών τα διάπλατα μάτια του Hugo, το χαμόγελο της Isabelle, την ποιότητα του Papa Georges.
Χωρίς αμφισβήτηση διαλέγω την αφέλεια.
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο «The invention of Hugo Cabret» του Brian Selznick.
Σκηνοθέτης Martin Scorsese
Σενάριο John Logan
Hugo Asa Butterfield
Isabelle Chloe Grace
Moretz
Papa George
Georges Melies Ben Kingsley
Hugo’s Father Jude Law
Station Inspector Sacha Baron Cohen
Mama Jeanne Helen McCrory
Monsier Labisse Christopher Lee
