Η καινούργια ταινία
του Woody Allen:
Τέσσερις αυτοτελείς
ιστορίες που διαδραματίζονται στην αιώνια πόλη, τη Ρώμη. Οι δύο εκ των ιστοριών
εστιάζονται σε Ιταλούς, η τρίτη σε Αμερικάνους που ζουν στη Ρώμη και η τέταρτη
σε Αμερικάνους που επισκέπτονται τη Ρώμη με αφορμή τον επικείμενο γάμο της
κόρης τους με Ιταλό, που όμως επαγγελματικά δραστηριοποιείται στη Νέα Υόρκη.
Ζεις σε επαρχία. Περιμένεις
να δεις την καινούργια δουλειά ενός σκηνοθέτη και κάνεις κράτηση για το DVD έχοντας προηγούμενη
εμπειρία ότι μόλις έρχεται νέα παραλαβή γίνεται το αδιαχώρητο, λόγω ζήτησης.
Έκπληξη πρώτη. Ήταν
διαθέσιμο.
Δεύτερη έκπληξη.
Γέλασα, γέλασα πολύ κι εύκολα. Συνήθως ο Woody Allen μου προκαλούσε θλίψη ή μειδίαμα. Σχολίασα, ωραία απελευθερώθηκε αυτός
κι εγώ καθώς μεγαλώνουμε. Συνήθως δε διαβάζω κριτικές από πριν, όμως διαβάζοντας
τις κριτικές εκ των υστέρων ενοχλήθηκα.
Τι το διαφορετικό
από τις άλλες ταινίες του Woody
Allen, τέσσερις στο
Λονδίνο, μία Βαρκελώνη, στο Παρίσι και τώρα Ρώμη; Διαλέγει έναν τόπο, τονίζει
κάποια από τα γνωστά χαρακτηριστικά, ώστε ο τόπος να είναι αναγνωρίσιμος
γεωγραφικά, ιστορικά, από άποψη επισκεψιμότητας, τέχνης, διασκέδασης και αφήνει
εκεί να εξελιχθεί η ιστορία του.
Οι χαρακτήρες του
έχουν το γνωστό σύνολο χαρακτήρων, μία σούπερ σέξι, έναν νέο και νέα, ώριμους
ενήλικες ή μεσήλικες, άνδρα, γυναίκα, καλύπτοντας έτσι όλες τις ηλικίες και τις
διαφορές τους. Υπογραμμίζεται η πολιτιστική διαφορά κι όχι μόνο αυτή της
Αμερικής – Ευρώπης, αλλά κι οι τρόποι, οι συνήθειες, η τέχνη, τα ήθη, οι
συμπεριφορές.
Καταγράφεται η
σχέση άνδρα – γυναίκας, κάθε φορά κι ένα στοιχείο υπερθεματίζεται. Διαφορά
ηλικίας, φύλου, ισότητα, ταξική διαφορά, επαγγέλματος. Δε θα ξεχάσω ότι η κάθε
δουλειά διαπραγματεύεται ένα νέο θέμα, τέχνη, διανοούμενοι, δημοσιότητες, star system, media. Αυτά είναι τα στημόνια πάνω στα οποία υφαίνεται η ταινία. Μπορούσε να
τα έχει στη διάθεσή του ο οποιοσδήποτε. Η διαφορά είναι ότι η άλλη εκδοχή θα
ήταν ίσως τουριστική, ψυχογράφημα, ντοκιμαντέρ. Ο Woody Allen κάνει τέχνη αυτό που θα μπορούσε να είναι
απλή αφήγηση, περιήγηση.
Ποιος άλλος, εκτός
απ’ αυτόν μίλησε για τον έρωτα, τις σχέσεις, τον θάνατο, τη φθορά, τον
πολιτισμό, τη δημοσιότητα, την τέχνη, τον χώρο με πιο απλό κι έξυπνο τρόπο; Ποιος
μπορεί να σου δώσει μάθημα χωρίς να νοιώθεις μαθητής, ειδικά στα θέματα των
σχέσεων και της σχέσης του ανθρώπου με το γήρας, τον θάνατο;
Άνδρες – γυναίκες.
Το αγαπημένο του θέμα. Τα λέει όλα δεικτικά, σατυρικά, επικριτικά, κι εσύ
γελάς. Το σημαντικό είναι ότι γελάς χωρίς να συνειδητοποιείς ότι γελάς και με
σένα. Στη συγκεκριμένη ταινία, ο μικροαστισμός, η ηθική, η ελαφρά νεανίς, η
πόρνη, το σεξ κι ο έρωτας, ο εφήμερος star, η μάζα και τα ΜΜΕ, η τέχνη σαρκάστηκαν τόσο διακριτικά,
τόσο δεικτικά, τόσο δήθεν αθώα και προσπεράσιμα. Τόσο δήθεν αθώα που ξεχνάς ότι
κάπου μέσα ήσουν κι εσύ θύμα του ενός ή του άλλου, του άνδρα ή της γυναίκας, της
τέχνης, των Δελτίων Ειδήσεων, της δήθεν διαφορετικότητας, της φθοράς και της
επανάληψης της ιστορίας, της επικοινωνίας.
Γελούσα με ένα γέλιο
πηγαίο. Το προκάλεσε εύστοχα, με γρηγοράδα, με λεπτομέρεια, με φινέτσα με την
ικανότητα μάστορα, με τέχνη.
Δεν είμαι τόσο αφελής
που να θέλω να γνωρίσω τη Ρώμη ή το Παρίσι, να αναλύσω τις κοινωνικές ή
οικονομικές συνισταμένες τους μέσα από μία ταινία. Εδώ οι βραβευμένοι
ταξιδιωτικοί οδηγοί, ντοκιμαντέρ, αρθρογράφοι – αναλυτές αποτυγχάνουν. Τίποτα
δε συγκρίνεται από τη βιωματική εμπειρία. Ο Woody Allen την καταγωγή του, την τάξη του, την ηλικία του, τη δουλειά του
καταγράφει, καταθέτει, αλλά για το ελκυστικότερο, το τυλίγει το πακέτο με κάτι
«πιασάρικο» το ταξίδι, με υπότιτλους.
Αφέθηκα στον τρόπο
του, στην τέχνη του.
Συντελεστές:
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος:
Woody Allen
Ηθοποιοί:
Jery Woody Allen
Phylis Judy Davis
Michelangelo Flavio Parenti
Leopoldo Roberto Benigni
Antonio Alessandro Tiberi
Milly Alessandra Mastronardi
John Alec Baldwin
Anna Penelope Cruz
Giancarlo Fabio Armilato
Jack Jesse Einsenberg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου