Ο Clooney δημιουργεί μια ταινία πολιτικού χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας μια ομάδα εξαιρετικών ηθοποιών. Επιχειρεί να καταγράψει τους αιώνιους μηχανισμούς των παιχνιδιών που κρύβονται πίσω από τη διεκδίκηση και γοητεία της εξουσίας. Ο πρωταγωνιστής του, ο κυβερνήτης Michael Morris, διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις Προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α.. Κι εκεί αρχίζουν όλα.
Ο Καίσαρας, στην ταινία ο κυβερνήτης, Michael Morris, το μήνυμα το λαμβάνει, το προσπερνάει και το ελέγχει προς όφελός του, σε αντίθεση με τον Καίσαρα.
Είναι ένας δημοκρατικός, ανήσυχος, φιλειρηνικός υποψήφιος. Είναι κατά του πολέμου, της θανατικής ποινής, θέλει να κλείσει την ψαλίδα μεταξύ πλούσιων-φτωχών, επιδιώκει τη στροφή σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας κα. Ή αυτά τουλάχιστον θέλει να ξέρουμε ο σκηνοθέτης. Ο άλλος αντίπαλος, επίσης δημοκρατικός, είναι ολίγον στη σκιά, σε ό,τι αφορά τα χαρακτηριστικά του .Στην ουσία αθέατος. Σε αυτή τη μάχη επί σκηνής και οι δύο υποψήφιοι έχουν τους καλύτερους για την προεκλογική τους καμπάνια. Ο Morris τον Paul Zara και ο ανταγωνιστής του τον Tom Duffy. Είναι θέμα ειδικών επικοινωνιολόγων η αναμέτρηση, όπως υπονοείται. Το κατασκευαζόμενο της πληροφορίας. Στο πλευρό του ο Morris έχει επίσης τον ιδεαλιστή και πολλά υποσχόμενο βοηθό του Paul Zara, τον Stephen Myers.
Το ευάλωτο σημείο μιας προεκλογικής αναμέτρησης θα αναρωτιόταν κανείς είναι ο ιδεαλισμός και η αφοσίωση; Αυτά διακυβεύονται στην πολιτική ζωή κι αυτό υπερτονίζεται από τον σκηνοθέτη εστιάζοντας συνέχεια την προσοχή μας στον Stephen Myers. Θα ’λεγε κανείς ότι αποτελεί θέση του σκηνοθέτη η επιλογή του αυτή κι αυτό θέλει να διαμηνύσει. Κέντρο και πρωταγωνιστής είναι ο Myers και άκεντρο και πλαίσιο αναφοράς ο υποψήφιος για το χρίσμα κυβερνήτης. Ό,τι βρίσκεται και παίζεται πίσω από τη δημοσιότητα καθορίζει και την πορεία και την έκβαση των εκλογών στη ταινία και στη ζωή κατά τη γνώμη μου. Ένα παιχνίδι του τι δημοσιοποιείται και τι παραμένει εν κρυπτώ οι ρυθμιστές του παιχνιδιού και της επιτυχίας. Ευάλωτοι σε αυτό το γρήγορο, άγριο παιχνίδι, όπως μας μηνύεται, η αφοσίωση, η αγνότητα, ο ιδεαλισμός. Εύληπτο το μήνυμα. Όπως εύληπτο το ό,τι φαίνεται, λέγεται, υπόσχεται, διαδηλώνεται, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Υψηλές οι προσδοκίες του George Clooney. Κατανοητό ότι ήθελε να κάνει πολιτική ταινία. Παρέμεινε, όμως, ένα πολιτικό δράμα που περισσότερο θέλει να διατηρεί ένταση θρίλερ. Όμως, λόγω της αναμενόμενης κι απλοϊκής πλοκής, καθίσταται αδύναμο για όλες τις κατηγορίες. Αδύναμο το σκάνδαλο κι ετεροχρονισμένο. Αποκτά ενδιαφέρον εξαιτίας της εξαιρετικής ερμηνείας του Myers και του Paul, ενώ μέτριες ως αδιάφορες θα χαρακτηριζόταν αυτές των υπολοίπων ηθοποιών, συμπεριλαμβανομένου και του Clooney.
Έχει λεχθεί ότι ο Clooney είχε ως σημείο αναφορά τον νυν Πρόεδρο των Η.Π.Α., δεν είναι εμφανές, ούτε τεκμηριωμένο. Οφείλουμε, όμως, να πούμε ότι ο Clooney επιχείρησε τουλάχιστον να εκφράσει άποψη και να σκιαγραφήσει τον ιδανικό τύπο πολιτικού σε ένα χώρο που δεν επιχειρούνται παρόμοιες σκιαγραφήσεις, στις ημέρες μας τουλάχιστον.
Σενάριο George Clooney, Grant Heslov, Bean Willimon (Θεατρικό έργο Faragut North)
Μουσική Alexandre Desplat
Φωτογραφία Phedon Papamichael
Ryan Gosling Stephen Myers
George Clooney Mike Morris
Paul Giamatti Tom Duffy
Philip Seymour Hoffman Paul Zara
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου