Τίποτα δεν θα το έκανε σημαντικό σαν είδηση αν εκεί δεν εξελισσόταν μια ιστορία αγάπης, αυτής που υπήρξε ανάμεσα στον Άγγλο ποιητή John Keats και την Fanny Brawne, αυτήν που η Jane Campion έκανε ταινία με πρωταγωνιστές τους Abbie Cornish, Ben Whishaw (Perfume), Paul Schreider, Kerry Fox. Το Bright Star, είναι ο τίτλος της ταινίας, αλλά επίσης τίτλος του γνωστού ποιήματος του John Keats.
Το σενάριο και η σκηνοθεσία (και τα δύο της Jane Campion) θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια ταινία που φλερτάρει χαρακτήρες της Jane Austen χωρίς όμως τις απόλυτες βρετανικές ιδιαιτερότητες αυτής. Η Fanny Brawne δεν είναι τόσο δυναμική και εξέχουσα, ως Emma αλλά ούτε κι ο Ben Whishaw ως John Keats έπεισε ως ακέραιος, δυναμικός, υπερόπτης Mr Darcy (Pride and Prejudice).
Η ταινία θα ήταν ένα από τα χιλιάδες απογευματινής προβολής δράματα, αν δεν είχε την εξαίρετη ερμηνεία της Abbie Cornish ως Miss Brawne, την καταπληκτική φωτογραφία του Greig Fraser και την αργή, λεπτομερή, διστακτική κάμερα της Campion. Αυτή τη ματιά που ξέρει σε ποια λεπτομέρεια σταματάει, ποια ακροδάχτυλα αγγίζει, ποια βλέμματα φέρνει κοντά.
Χωρίς ούτε μια ερωτική σκηνή δημιούργησε ερωτική επιθυμία, αυτήν που η Campion θέλει να αποδίδει σε μας μέσω των απελευθερωμένων ακόμη και εν μέσω του 19ου αιώνα διαβιούντων γυναικών της. Αγγίζει και επιχειρεί να πλησιάσει επικίνδυνα ένα χώρο ανδροκρατούμενο, αυτού του lust. Μόνο γι’ αυτό αφήνονται στη άκρη, η αδύναμη η ερμηνεία του Ben Whishaw, ως John Keats, του Mr Brown, ως καρικατούρα, μια και καμία διευκρίνιση δεν δίνεται για την προσήλωσή του στον ποιητή, η καθ όλου αγγλική προφορά της Fanny, η ασυνέχεια της προσήλωσης της στην δημιουργική ραφή, η ιδιαίτερα για την εποχή απελευθερωμένη Mrs Brawne.
Βεβαίως με μεγάλη προσοχή και επιφύλαξη στεκόμαστε μπροστά σε γίγαντες της λογοτεχνίας και αφηνόμαστε, όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλες τις ιστορίες με αληθινά πρόσωπα. Διακατεχόμεθα από μια βεβαιότητα ότι πρόκειται περί αληθείας και όχι αδυναμίας τεχνικής, καλλιτεχνικής ηθοποιίας, μέσων ή άλλου.
Την ταινία, για το πάθος που εξέλιπε από τη ζωή μας και την δυναμική των γυναικών της J. Campion, θα την συνιστούσα και την ξαναέβλεπα. Θα την ξαναέβλεπα για την θεσπέσια απαγγελία των ποιημάτων του John Keats, για την αποθέωση αυτής της γραφής μέσω των εικόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου