Μπορείς, αν θέλεις, να κάνεις σινεμά με απλά πράγματα, για απλά θέματα, καθημερινά, και όμως να είναι καθηλωτικά για τον θεατή. Ο τίτλος μιλάει από μόνος του. Ο Destin Daniel Cretton με σχεδόν άγνωστους ηθοποιούς, για την Ελλάδα τουλάχιστον, κατέγραψε σαν σε ντοκιμαντέρ ένα μεγάλο θέμα. Δύο, τρία σκηνικά, κόστος ανύπαρκτο.
Ἐνα κέντρο διαμονής εφήβων, προερχομένων από προβληματικές ή ανύπαρκτες οικογένειες, φιλοξενεί μέχρι τα 18 τους τα νεαρά ἀτομα. Οι δυσκολίες πολλές, οι ιδιαιτερότητες επίσης, οι φροντιστές νέοι και αυτοί με πολλά προβλήματα επίσης, παλιά και καινούρια. Όμως ή φρεσκάδα των προσὠπων δίνει νέο λυτρωτικό άνεμο σε ένα βαρύ θέμα. Η νεότητα δεν είναι απαραίτητα και ελλειμματική σε αποτελεσματικὀτητα. Η παρόρμηση τις περισσότερες φορές, μέσα από την αγάπη γι αυτό που κάνουν, βοηθάει και λύνονται προβλήματα. Η ανυπαρξία αγάπης στην οικογένεια, κάποιος θάνατος που σημάδεψε τις τρυφερές νεανικές ψυχές, έρχεται και συναντάει αληθινούς λειτουργούς, που δεν φόρεσαν το πρόσωπο του κουρασμένου, αδιάφορου υπαλλήλου. Κρύβει και άλλο μυστικό η κατανὀηση και η άμεση ανταπόκριση στο πρόβλημα των παιδιών.
Υποκατάσταση γονιών, φίλων, απολεσθείσας στοργής. Ο σκηνοθέτης με την ταινία του επιχείρησε να στρέψει το βλέμμα μας σε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας μας και μας καλεί, χωρίς να μας κουράζει, να κατανοήσουμε την δύσκολη κατάσταση αυτών των παιδιών, που εμείς, έτσι κι αλλιώς, έχουμε τραυματίσει θελημένα ή αθέλητα. Ελπίδα για έναν απρόσωπο και αδιάφορο κόσμο, τον κόσμο της παρούσας αγριότητας. Σε ένα κόσμο που τα παθήματα και την θλίψη την καταπίνουν τα μικρά όμορφα πλάσματα, που τα μάτια τους τα σκιάζει ο φόβος της βίας και της απάνθρωπης διαβίωσης.
Υποκατάσταση γονιών, φίλων, απολεσθείσας στοργής. Ο σκηνοθέτης με την ταινία του επιχείρησε να στρέψει το βλέμμα μας σε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας μας και μας καλεί, χωρίς να μας κουράζει, να κατανοήσουμε την δύσκολη κατάσταση αυτών των παιδιών, που εμείς, έτσι κι αλλιώς, έχουμε τραυματίσει θελημένα ή αθέλητα. Ελπίδα για έναν απρόσωπο και αδιάφορο κόσμο, τον κόσμο της παρούσας αγριότητας. Σε ένα κόσμο που τα παθήματα και την θλίψη την καταπίνουν τα μικρά όμορφα πλάσματα, που τα μάτια τους τα σκιάζει ο φόβος της βίας και της απάνθρωπης διαβίωσης.
Μια ταινία από νέους για κουρασμένους, απηυδισμένους ενήλικες.
Ευέλικτη, καλή ηθοποιία, έξυπνοι διάλογοι, γρήγορη, ευφάνταστη εξέλιξη, πολλά τα «lean forward moments».
Σκηνοθέτης Destin Daniel Cretton
Σενάριο Destin Daniel Cretton
Φωτογραφία Brett Pawlak
Μονταζ Nat Sanders
Μουσικἠ Joel P.West
Ηθοποιοί
Grace Brie Larson
Ευέλικτη, καλή ηθοποιία, έξυπνοι διάλογοι, γρήγορη, ευφάνταστη εξέλιξη, πολλά τα «lean forward moments».
Σκηνοθέτης Destin Daniel Cretton
Σενάριο Destin Daniel Cretton
Φωτογραφία Brett Pawlak
Μονταζ Nat Sanders
Μουσικἠ Joel P.West
Ηθοποιοί
Grace Brie Larson
Mason John Gallagher Jr
Jessica Stephanie Beatriz
Nate Rami Malek
Sammy Alex Galloway
Luis Kevin Hernandez
Kendra Lydia Du Veaux
Marcus Keith Stanfield
Jayden Katilyn Dever
Jack Franz Turner
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου