11 Οκτωβρίου 2013

Δεν κρατιέμαι (Los amantes passajeros) - 2013

Δεν ξέρω αν είμαι so excited με την τελευταία ταινία του PA. Σε ένα αεροπλάνο από την Μαδρίτη για Μεξικό ταξιδεύουν αρκετοί αλλά η ταινία εστιάζει στους επιβάτες της first class, φαντάζομαι για λόγους διαχείρισης της υπόθεσης, λόγω αριθμού χαρακτήρων, στο προσωπικό και στους πιλότους. Μία βλάβη προκληθείσα εξ αμελείας των ως διάττοντες αστέρες εμφανιζόμενους Antonio Banderas και Penelope Cruz αναγκάζει προ του επικείμενου τέλους τους πρωταγωνιστές να φθάσουν στα άκρα. Η μη εφικτή κατ' αρχήν προσγείωση τους και η αναζήτηση διαθέσιμου, άδειου αεροδρομίου για την αναγκαστική αλλά όχι ακίνδυνη προσγείωση είναι η υπόθεση και η διάρκεια της ταινίας. Ο φόβος του θανάτου ελευθερώνει ταμπού, προκαλεί εκμυστηρεύσεις, συγκρούσεις και σεξ. Ένας διεφθαρμένος επιχειρηματίας, αλλά με 'κολάρο', μία 'τσατσά' πρώην μοντέλο, ένας πληρωμένος δολοφόνος, ένας ηθοποιός, δύο πιλότοι, μία μέντιουμ με ειδικότητα να εντοπίζει αίμα και πτώματα αλλά παρθένα, και τρία άτομα προσωπικό μπλέκουν τις ιστορίες τους και τις ζωές τους. Ο PA θέλει να 'μπλέκουν' στο τέλος και 'τα μπούτια τους'.
Μία ταινία με χιούμορ, καλή ηθοποιία, με πλάνα κοντινά, μακρινά, τέτοια που αφαιρούν την σοβαρότητα του θέματος, το καθιστούν καρικατούρα. Διάλογοι προκλητικοί, αθυρόστομοι, ανερυθρίαστοι, ξεκοιλιάζουν την απόκρυφη σκέψη μας.
Απελευθερώνει ο φόβος του θανάτου ή ο άνθρωπος πετυχημένος ή μη, άσχημος ή όμορφος, θρήσκιος ή όχι, όλα στο βωμό του αχαλίνωτου, ανεμπόδιστου σεξ τα θυσιάζει ή τα συνταιριάζει.
Είμαστε και καλοί και κακοί και άνδρες και γυναίκες. Εμπεριέχουμε το δισυπόστατο του φύλου μας. Ίσως η απειλή του τέλους αποκαλύπτει τον καλό εαυτό μας, την αγάπη προς τον πλησίον αλλά και το άλλο φύλο μας, την φιλήδονη υπόσταση μας. Ο PA υπερτονισμένα, περιττά στην υπερβολή τους, τα καταθέτει και μας καλεί να γελάσουμε με τους ηθοποιούς του, με τον εαυτό μας στην ουσία.
Κάποιος που δεν τον ξέρει, δεν ξέρει ότι ακροβατεί στο όριο του καθωσπρεπισμού και στο 'και γιατί όχι', θα θεωρήσει υπερβολική την θέση του, θα μιλήσει για βωμολοχίες, για προσβολή της ηθικής μας τάξης. Η διακωμώδηση δεν θα δώσει το συγχωροχάρτι.
Η γνώμη μου είναι ότι το παράκανε, σαν άτακτο παιδί. Με ουσίες ή όχι, δεν είναι δυνατόν εν μέσω μιας καταρρέουσας οικονομικά Ισπανίας, να μην υπάρχει άλλο στο μυαλό των ανθρώπων παρά η αμφισεξουαλικότητά τους και το κυνήγι της ηδονής. Ελάχιστη νύξη αποτελεί ο υποτιθέμενος εργολάβος επιχειρηματίας, κατασκευαστής του αεροδρομίου της Μαδρίτης, διαπλεκόμενος και πρωτοσέλιδο, ως οικονομικό σκάνδαλο, στις εφημερίδες, αλλά αμέτοχος στο παιχνίδι της ευχαρίστησης, της ηδονής. Το μερίδιο του ως συμμετοχή αλλά και ως τιμωρία το έλαβε μέσω της κόρης του που άφησε την πολυτέλεια του σπιτιου της, τη συντηρητικότητα και αυστηρότητα της μητέρας της για να αποδράσει στο πάθος της.
Απάντηση στην υποκρισία και διαπλοκή πίσω από το χρήμα;
Είναι η απόδραση η απάντηση στην υποκριτική κοινωνία;
Είναι η αποδοχή του 'υπηρετώ το libido μου' η λύση;
Βέβαια λύσεις δεν προτείνονται. Συμπεράσματα δεν βγαίνουν. Μέσα και πίσω από τις νύξεις, τις εικόνες κατατίθενται απόψεις.
Γέλασα αλλά με κείνο το γέλιο που συνήθως μετά προκαλεί ενοχές, ενοχές για το με τι γέλασα.
Ίσως είμαι αυτό που λένε συντηρητικό μυαλό.

Σκηνοθέτης και σεναριογράφος Pedro Almodόvar

Ηθοποιοί

Leon                                       Antonio Banderas
Jessi 
                                      Penelope Cruz
Alex Acero 
                              Antonio de la Torre
Benito Moron 
                           Hugo Silva
Joserra 
                                  Javier Camara
Ulloa 
                                      Raul Arevalo
Fajas  
                                    Carlos Areces
Bruna 
                                     Lola Duenas
Norma  
                                   Cecilia Roth
Mr Maas  
                                Jose Luis Torrijo

1 σχόλιο:

  1. Εμένα γιατί ΔΕΝ μου άρεσε αυτή η ταινία? Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσες να μου αλλάξεις γνώμη γιατί είσαι ιδιαίτερα πειστική στην περιγραφή και στην αξιολόγηση! Πάλι καλά που δε νιώθω τύψεις! Εγώ απλώς, βλέποντάς την, πέρασα καλά! Τόσο απλά! Ο Αλμοδοβάρ που ξέρω, είναι πολύ, μα πολύ καλύτερος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή